Het klompenrek

Vorig jaar was ik het klompenrekje naast onze voordeur aan het schoonmaken. Er ging door mij heen: maar dit mooie rek kan ik toch niet zomaar achterlaten of verkopen. Heer, dat was één van de eerste mooie dingen die ik kreeg toen we terugkwamen na drie jaar wonen in Israël. Ik was er zo blij mee. 

Aan mijn voorstellingsvermogen zag ik heel wat mooie spullen voorbijgaan, die ik ondertussen vergaard had en ik dacht aan de tekst die mij eens heeft bemoedigd: Wie niet achterlaat…is Mij niet waardig.

Ik bad: Heer, dus ook al die mooie spulletjes die ik met moeite verzameld heb? 

In de beginjaren na onze Israël periode was het eenvoudig leven. Dat was ik gewend en dat was goed. Toen we terugkwamen was ik mij bewust van de invloed van het materialisme in onze maatschappij. Ondertussen ben ik ertegen wil en dank in verweven geraakt. 

Snel ging ik naar binnen en ik las nog eens Mattheüs 19: 24-29: Nogmaals zeg Ik u: het is gemakkelijker dat een kameel door het oog van een naald gaat dan dat een rijke het Koninkrijk van God binnengaat.

Door het mooie rekje naast de voordeur werd ik herinnerd aan mijn doop en de belofte die ik deed: Hier is mijn leven. Die belofte deed ik oprecht en ik gaf mijn leven over aan mijn Koning en Heer. Daarna kom je er vervolgens stap voor stap achter wat dat leven inhoudt, blijkbaar door middel van een eenvoudig rekje naast de voordeur.

De volgende tekst is onderstreept in mijn Bijbel:

En al wie huizen of broers of zusters of vader of moeder of vrouw of kinderen of akkers zal verlaten hebben omwille van mijn Naam die zal honderdvoudig ontvangen en het eeuwige leven beërven.

De tekst is rood onderstreept, want na een nacht vol aanvechting of ik mij mocht laten dopen, kreeg ik deze tekst als bemoediging van God. Stiekem hoopte ik dat God niet nog meer met deze tekst bedoelde en dat we echt alles zouden moeten verlaten. Er zijn immers prachtige preken over gemaakt: dat “dit verlaten” kan voor iedereen weer anders kan zijn; niet iedereen hoeft letterlijk zijn huis en haard achter te laten…

Dat rekje naast onze voordeur staat symbool voor alle rijkdom die ik heb gekregen en soms boven de Heer van mijn levenshuis heb gezet. Het is pijnlijk en moeilijk om Jezus Koning en Heer te laten zijn in alle gebieden van mijn leven. Dat vraagt strijd met ons eigen vlees en is dat niet de strijd van een christen in het Rijke Westen? Dus ik bad: Heer, hier is mijn rijkdom, ons huis en mijn mooie rekje naast de voordeur.

Ondertussen zijn we ruim een jaar verder: het huis is verkocht en we zijn verhuisd. Frank en ik zijn ons aan voorbereiden voor vertrek naar de Africa Area. In januari 2022 hopen we naar Pretoria te gaan. Weet je wat er naast de huidige voordeur staat? Ja, het klompenrek, die mocht mee als symbool van Gods goedheid.