Reisverslag Pata Rat zondag 17 juli 2022
KIdshome 
De vuilnisbelt van Dallas 
Instructie
De ochtend begonnen we met de dagopening uit Samuel. Met God die Samuel riep, maar die begreep niet wie het was die hem riep. We kregen als opdracht mee voor de dagsluiting om na te denken over de vraag: Wie is God voor jou?
Daarna vertrokken we met ons allen naar de kerkdienst. Deze was bij een vol evangelische gemeente in de stad. Wat direct opviel was de grote hoeveelheid jonge mensen in de kerk. We werden welkom geheten en speciaal voor ons werd de dienst in het Engels vertaald. Er werd ruim de tijd voor genomen om met elkaar God te aanbidden. Vervolgens begon de preek en (toeval bestaat niet) in de preek werd ook gerefereerd aan het verhaal van de roeping van Samuel. Een korte samenvatting van de preek: we worden allen geroepen als priesters in Gods (en niet ons eigen) Koninkrijk. En soms leidt God ons (net als bij Samuel) daarbij naar plaatsen die we niet direct zelf voorzien hadden en waarvan we ons afvragen: wat moet ik hier nou. Maar dan is het belangrijk dat we dicht bij God en Zijn Woord leven. Van daaruit leidt Hij ons om zijn werk door ons heen te doen op de plaats waar we gebracht zijn. Na nog een aantal liederen gezongen te hebben was de dienst na ruim 2 uur voorbij.
Na een lekkere bak koffie en een heerlijk broodje knakworst tussen de middag, gingen we met Frank Stout op pad naar de krottenwijk Dallas, waar boven op de heuvel het pand voor het kinderprogramma stond. Pal boven de krottenwijk. Daar nam Frank ons mee in het ontstaan van zijn werk in Roemenië en kregen we meer te horen over de achtergronden van de Roma mensen.
Hij deelde met ons welke bijzondere dingen God tijdens de werkzaamheden van hem met mensen in zijn contactenkring had gedaan. Het werk richt zich naast het kinderprogramma voor een belangrijk deel op de tienermeiden. Zij worden gediscipeld om zo zelf weer het werk van God door te kunnen geven in hun eigen kring. En daarin is te zien dat God in hen werkt en ontstaan er langzaam mooie dingen in hun leven en omgeving.
Ook kregen we informatie over het kluswerk en een aantal ethische dingen om rekening mee te houden tijdens ons verblijf en de contacten. Daarna zijn we via een andere Romabuurt terug gereden naar ons verblijf. Deze buurt zag er nog (het kan bijna niet) armoediger uit dan de buurt Dallas die we al hadden gezien. Alle (voor het merendeel) krotten heel dicht op elkaar.
Na een heerlijke maaltijd (complimenten aan de koks), was het tijd voor de dagsluiting. In groepjes spraken we aan de hand van een paar vragen door over de vraag van die ochtend: Wie is God voor jou. Hoe mag jij door Hem heen dienen met de jouw gegeven gaven en talenten. Na de chippies werd het de hoogste tijd om ons te ruste te leggen om de maandag vol energie aan de slag te kunnen gaan.
