Tag Archief van: Frank en Willeke

“Een speciale kerstboom”

Kerst 2022 zouden wij vieren zonder familie en vrienden. Hoewel we deze periode op een hele mooie locatie mochten doorbrengen, namelijk in Fort Dauphin- Madagaskar is er toch een gevoel van gemis. De dag voor Kerst hebben we doorgebracht met een Roadshow door Fort Dauphin. Samen met alle missie-organisaties zijn we op toer gegaan met een hele groep jongeren die het Kerstverhaal delen door dans, lied en drama. Na deze geweldige middag voelen we ons toch wat treurig, geen kerstmaaltijd (meer…)

Vrijheid achter tralie

Een update van Frank en Willeke uit Zuid-Afrika.

Presentatie Frank en Willeke van Boven

Vrijdag 23 september a.s. om 20.00 geven Frank en Willeke van Boven een presentatie van hun werk in Afrika over de afgelopen periode. U/jij bent van harte welkom om hierbij aanwezig te zijn. Aanmelden is nodige en kan via onderstaande link: Aanmelden (meer…)

Johannesburg – Goudstad?

Op de dag van het eerste kennismaking met het Care Center leest Frank de tekst uit Jakobus 1: 16 Zuivere en onbevlekte godsdienst voor God en de Vader is dit: wezen en weduwen bezoeken in hun verdrukking… Als we het Care Centrum binnenkomen zien we een directeur die de deuren voor ons opent en ons welkom heet en ons het liefst elke dag zou hebben om geestelijke zorg aan de 70 kinderen te bieden die in het Care Centrum wonen. Het is een oud gebouw (meer…)

Eten hoe de pot schaft

Eten in Zuid Afrika kan gerust op een westerse manier: van Nando’s tot het restaurant met de twee gele bogen; alles is hier te koop. Zuid Afrika is een mix van allerlei culturen en religies. Het wordt anders wanneer je wordt uitgenodigd voor een maaltijd bij een familie thuis. Dan kan het gebeuren dat er ineens geen mes en vork naast je bord ligt. Gelukkig zijn we hier op voorbereid tijdens onze training. Op vrijdagen werd er tijd gemaakt voor (meer…)

Leer van Mij

We zijn ondertussen ruim twee maanden op de basis van de Missie Discipelschap Training in Boschkop-Pretoria. De eerste week moest ik ontzettend wennen aan het leven op de basis. Debasis is omheind en gesloten met een hek. Wanneer we de basis af willen moeten we toestemming vragen aan de stafleiding. De eerste week worden alle regels verteld en wordt zelfsvermeld dat onze kamer wordt gecontroleerd. Ik voel mij in veel opzichten als een kind en zeer zeker een opstandig kind. (meer…)

Township

In Zuid Afrika zien we sloppenwijken. In Pretoria hebben we sloppenwijk zoals Mamelodi en Plastic City gezien, dat is best schokkend. Tegelijk zien we hoe mensen hun best doen om er het beste van te maken. Het leven in de sloppenwijken is hard. Als buitenstaander is moeilijk te beseffen hoe het is om er werkelijk te wonen. Afgelopen maandagavond hebben we als team een simulatie van de sloppenwijken in Bangladesh meegemaakt. We werden bewoners van een sloppenwijk in Bangladesh. De simulatie: Als grootmoeder leef ik samen met mijn dochter en vier kleinkinderen in een klein huis van (meer…)

Leven met de dag…

Alles was goed gepland. Typisch Nederland en echts iets dat ik (Frank) gewend ben om te doen. Zaken vooruit plannen.Ons plan was om op donderdag 20 januari met het vliegtuig naar Zuid Afrika te gaan. Op de zondag daarvoor een prachtige uitzenddienst gehad wat een enorme bemoediging voor ons was. Daarna hebben we tijdens de drive-through heel veel mensen gesproken, maar wel op voldoende afstand van iedereen. Geen knuffels gegeven, enz. De dagen daarna hebben we de koffers gepakt en (meer…)

Afscheid

Het vertrek naar Zuid Afrika nadert. Dat betekent concrete voorbereidingen. Een van de onaangename onderdelen is afscheid nemen. De laatste maand wordt dat concreet door afspraken met vrienden te hebben waarna klinkt: Als ik je niet meer zie….. “Als ik je niet meer zie”, dat klinkt vervelend definitief. Zo hebben we definitief afscheid moeten nemen van onze hond Bobbie. Sinds oktober dit jaar kwam het besef dat ik hierin actie moest gaan ondernemen. In onze omgeving bleek het moeilijk een (meer…)

Het klompenrek

Vorig jaar was ik het klompenrekje naast onze voordeur aan het schoonmaken. Er ging door mij heen: maar dit mooie rek kan ik toch niet zomaar achterlaten of verkopen. Heer, dat was één van de eerste mooie dingen die ik kreeg toen we terugkwamen na drie jaar wonen in Israël. Ik was er zo blij mee.  Aan mijn voorstellingsvermogen zag ik heel wat mooie spullen voorbijgaan, die ik ondertussen vergaard had en ik dacht aan de tekst die mij eens (meer…)